De Dijkdichters

Esam Alwasete

Esam Alwasete

Zucht

Als de dromen hun weg verliezen,
geleiden kussen hen naar de warmte
om de dorst door bevloeiing gerust te stellen
en de schande van de velden te knuffelen.
De korenaar wordt van zijn koppige dorst verlost,
de golven stellen hun boosheid uit
en het rotsblok beslecht de strijd met de wind.

Niemand raakt bevriend met vervreemde straten,
alleen jij. Niemand anders.
Jij bent de enige
die het verdriet van de reis kan dragen,
om alles bij elkaar te tellen -
de treinen en de borden
en ook de gesloten wegen.
Daar, overal waar jij gaat zitten
en alle soorten tabak zal roken.
Dan, om toestemming smeken
om te mogen blijven.

Jij bent de enige die jouw dromen optelt,
om alle foto's op de grond te verspreiden
met de uitdagende wens van de muren,
om tijdelijke adressen te noteren
en het verleden te laten herleven.

Wie zal de dorst van de vijver water geven
als zijn mond droog is?
Wie gaat de schittering aan de zee doorgeven
als de zon verdwijnt?
En wie gaat de stenen betrekken
om de planten tot steun te zijn?

Telkens als ik vriendschap wil sluiten met het voetpad
verklaren de straten mij de oorlog,
want zij hebben hun bestemming verloren
door de koppigheid van hun afstand.

Dus, waarom 's morgens bij het wakker worden
nog vriendschap maken om jou te dienen?

© esam alwasete, mei 2014

- Naar (begin) (einde) pagina.



rijm te koop

ik zal mijn rijm verkopen
wie zal het zijn die het koopt
van mij, die het met zijn bloed
en zijn ziel heeft gedoopt

mijn papier zoals haar haar
zoals zeilen op alle schepen
haar ademen doet pagina's omslaan
haar lippen strelen de bladen

ik zal mijn rijm verkopen
rijm, alfabet van kussen
een toevluchtsoord voor alle liefhebbers
en verlangen voor alle vluchtelingen

ik zal mijn rijm verkopen
er zijn veel heilige geschenken
op zoek naar verfijndheid
in het ontbranden van een kaars

ik zal mijn rijm verkopen
rijm, vol van verleden
het lachen, spelen met huilen
en huilen, op zoek naar vluchten

ik zal mijn rijm verkopen
met alle schaamte ontmoeten
en met warmte kussen
en met warmte omarmen

ik zal mijn rijm verkopen
die met de vlinders lente brengt
met de geur van gras
en met zingende vogels

ik zal mijn rijm verkopen
mijn gedichten zijn verwarde dromen

ik zal mijn rijm verkopen
niet om applaus te horen
niet meer herinnering opsporen
dus, wie wil het kopen?

© esam alwasete, 2014

- Naar (begin) (einde) pagina.



Lees verder gedichten van:
Esam Alwasete -- Juul Baars -- Marc Broekmans -- Joshua Buijnink -- Rolf Captijn -- Igna Geveke -- Jaap Eelman -- Anne Graalman -- Marjolein Pronk -- Erik Kramer -- Petra Meijnen -- Martijn Nijdeken -- Derya Uzun


Terug naar "De Gedichten"


2021-08-05 (33836)