De Dijkdichters

SCHIP

« Ik ben een schip
en mijn zeilen vullen de horizon,
ik draag in mijn lichaam
alle psalmen van liefde en oorlog.
Ik draag ook zonnen en manen,
evenals steden van verlatenheid,
want mijn lichaam verlangt naar koestering
en naar het bedrog van rozen.

Een vulkaan ben ik,
ik ben hoger dan de berg Everest.
Wie verlangt niet mij te beklimmen,
wie durft niet mijn wereld binnen te gaan?
Mijn vingerafdrukken zitten nog steeds
op de mannenhuiden.

Ik ben een tuin van tranen,
ik verzamel ze en maak er een ketting van.
Ik ben als de winter
die begint met regen
en eindigt met een donderslag.

Dit zijn mijn armen,
zij zijn nog open.
Hang maar jouw verdriet wijduit
om droog te worden... »

© Esam Alwasete, 13 maart 2019

Kunstwerk: ECK001 - Frances Eckhart - Nika (acryl op doek, 100x100)

Schijnbare willekeur

Daar waar ruimte zich manifesteert
en kleuren dansen in verschoven realiteit,
wordt het zicht op inbeelding aangeleerd,
dat hoe het licht zich ook verspreidt
naar groot of klein, naar grof of fijn,
al wat staand is kan ook liggend zijn.

Vanuit welke invalshoek je het ook bekijkt,
de chemie van het spel der fantasie,
onthult onbekend en verrast voortdurend als blijkt
dat al wat is, vol van fictie speelt met de magie
van het onbegrensd en alles omvattend vermogen
waarin ieder eind onmiskenbaar tot begin is omgebogen.

De ogen van nooit ontwaarde waarheid
dwingen de blik het pad van besef te betreden
waarop de geur en kleur van schijnbare willekeur gedijt
en het werkelijk weten van waarom wordt gemeden
teneinde uiting en uitzicht te geven
aan vergankelijkheid dat speelt met leven.

© Gerard Beense, Lelystad, 15 maart 2019

Kunstwerk: BAA002 - Menno Baars - 'Stoere Koning'

Gevonden

Aan de oever van een roze rode stroom
waar stenen stranden in een woeste droom
staat mijn magisch tentje in surrealistisch decor
dat mij rust geeft tussen mijn wanen door

Wat valt er voor mij verder nog te doen
aan deze monding met keien, nergens groen
Ik rolde de loper uit voor deze rijke rivier
Waarom zette ik de tent juist hier?

Grijze luchten, water als bloed, nergens een wezen
Een plek om in te keren, nieuwe natuur te lezen
Vol van vervreemding en diepe verlatenheid
val ik terug in de aarde, het wordt mijn tijd

© Marc Broekmans, februari 2019

Kunstwerk: VRIE003 - Myra de Vries - Found

DE AFTRAP

Hij zou bij een oude kennis op visite gaan
had datum en tijd in zijn agenda vastgezet
maar arriveerde veel te laat en geheel ontdaan
in doodlopende straat en onlogische parterreflat.

Zijn navigatie toonde hem een grijs gebied
wat volgens zijn kaart niet leek te bestaan
straat en huisnummer bestonden ook niet
gewoon het spookgebied maar even binnengaan.

Daar stond ineens een foeilelijk architectenkind
met geen deurbel om contact te maken
waar je geen lift maar enkel trappenhuizen vind
hoe hij ook klom, hij hoorde enkel treden kraken.

Hij liep spitsroeden, volkomen uitzichtsloos
tree voor tree maar nergens een open deur
elke richting die hij ook maar koos
liep dood, elk richtsnoer stelde hem teleur.

Hij heeft moegelopen zijn oude kennis opgebeld
en hem gevraagd eerst bij hem aan te lopen
zijn verhaal tegen een blinde muur verteld
op enige reactie mag hij nog enkel hopen.

Sta je ooit in niemandsland of onbekend terrein,
kijk dan vooral eerst of er ook liften zijn!

© Rolf Captijn, 2019

Kunstwerk: CREM003 - Eric Cremers - Ode aan MC. Escher.