De Dijkdichters

KOMT EEN MAN BIJ DE DOKTER.

Dokter, ik voel me de laatste tijd zo naar
weet echt niet hoe ik verder moet
met wijdopen ogen word ik niets gewaar
er is vast iets dat mij zo beven doet

u oogt wat pips, dat is een medisch gegeven
dat ligt waarschijnlijk aan uw gal
die tremor hoort bij ouder wordend leven
maar uw gele teint in geen geval

dokter, ik ben mijzelf volledig aan 't verliezen
mijn huid kleurt steeds meer rood en zwart
er klopt iets niet, dat had ik al in de smiezen
zeg me dat er niks is met mijn hart

we zijn met uw geval nog lang niet klaar
levensbedreigend, voor het geval u 't nog niet wist
ga maar even liggen op die tafel daar
dan bel ik snel even de specialist

dokter, in de kroeg ben ik een rondjesgever
drink fris, maar ga met biertjes in 't rond
het ligt dus vast niet aan het falen van mijn lever
want verder leef ik door en door gezond

de specialist moet het verder maar bepalen
als huisarts heb ik helaas te weinig tijd
wat hij ook later uit zijn diagnose zal gaan halen
u lijdt volgens mij gewoon aan schilderachtigheid...

© Rolf Captijn, januari 2016

Kunstwerk: BAA002 - Menno Baars - Stoere koning

In opdracht van kunst-en-leen bij de zeefdruk Stoere Koning van Menno Baars. ( pikant detail; Menno is in het dagelijks leven een hartspecialist) Bovenstaand gedicht is een dialoog. In dit geval gaat het om een dokter en een zieke. Bij voordracht worden de coupletten om en om door twee personen verteld.

Verdwaalde droom

Vóór de vernevelde
werkelijkheid
ligt de strakte
van het niets.
Zij strekt zich uit
tot in het verschiet
en schreeuwt geluidloos...
naar ieder die wil zien.

Angst is een muur
van wolken.
Zij toont zich als
een mistig landschap waar
waar aan de horizon
verlangen kleurt...
Ver weg en onbereikbaar.
Maar wie de vrijheid droomt
breekt door de muur
van mist
en waant zich in
een eeuwig leven
dat reikt ...
tot aan het licht.

© Juul Baars, 18 januari 2016

Kunstwerk: BO2016: Rob de Boer; Landschap; 90 x 90 cm; Olieverf / krijt; Doek

MEISJE MET GANS

Zij zit daar met geloken ogen, aandachtig.
Praat zij met hem of hij met haar?
Ik zie haar heus luisteren en waarachtig,
't is hij die spreekt, al lijkt dat raar.

Ik kan er niets anders van maken,
't is hij die haar iets te zeggen heeft.
Woorden die haar hebben moeten raken,
want zie maar hoe zij ze heeft beleefd.

De gans die kwam hierheen van verre,
van overzee, of nog verder weg misschien.
Men zegt: hij kwam geleid door sterren;
maar sprekend heeft nog niemand hem gezien.

Je moet, denk ik, geloven als dit meisje,
dat dieren praten kunnen, maar heel zacht
een mooi verhaal vertellend, een gezongen wijsje,
voor wie weet te luisteren altijd een pracht..

Wat moeten wij doen om hem te horen,
de gans die snaterend ons iets vertellen wil?
Zonder aandachtig luisteren gaat veel verloren.
dus sluit je ogen zoals het meisje en wees stil.

© Guus Cleintuar (januari 2016)

Kunstwerk: NIJ1001 - Ria Nijhof - Meisje met de gans

Kusje Er Op

Hoog gaat mijn genegenheid
om je eindelijk te bereiken!

Je bent mijn vriend, broer of zus,
ik geef je hierbij graag een kus:

de lippen naar voren ...
het is nog een hele klus.

Goed richten, niet hoog of laag,
lieflijk drukken, niet te vaag.

Heb je verdriet, mijn medicijn:
een kusje er op, dat zal het zijn!

Met Lena Postuma veel plezier:
Dit was Kusje Vier!

© Annemarie Maasdam 2016

Kunstwerk: POS029 - Lena Postuma - Kusje IV

Voor het eerst geen heimwee

Ik heb voor het eerst geen heimwee
Want jij bent voor altijd bij mij
Mijn rugzak zat steeds vol met dromen
! De inhoud sinds kort: dat ben jij !

Ik moet je wel even bedwelmen
Want anders ga jij er niet in
Maar dat vind jij ergens wel lekker
! Ik krijg dan toch telkens mijn zin !

Mijn jas heb ik moeten verbouwen
Mijn rugzak zit er nu aan vast
Een bodem met wielen er onder
! Zo is het een heerlijke last !

En heimwee: dat zal ik niet krijgen
Heb alles voortaan in de hand
Mijn rugzak zit aan mij geklonken
! Durf nu weer naar ieder ver land !

© Wil van der Lans, 19 januari 2016

Kunstwerk: BAU016 - Menno Bauer - Voor het eerst geen heimwee

Touch pas ma monde

Ach lief kind
sterk in kwetsbaarheid
met angstige ogen
kijk je me aan
ik vraag me af
door wie of wat is
jouw veiligheid zo beroofd
dat je zonder bescherming
in de wereld lijkt te staan

Ach lief kind
sterk in kwetsbaarheid
met angstige ogen
zeg je: raak mijn
wereld niet aan
maar ik...
ik wens niets liever
dan mijn armen
om je heen te slaan

Ach lief kind
sterk in kwetsbaarheid
met angstige ogen
vraag je om afstand
ik laat me niet gaan
geef je de ruimte want
ik heb een kind in me
dat jouw doordringende blik
helaas goed kan verstaan

© Marijke Kienhuis, 2016

Bij het schilderij van Lie a Foe: ''Touch pas ma monde''.

un dictionnaire

doorvoed en wel vanuit
iedere klank wqs daar een geboorte,
het woord klopte aan

maar in haar zucht naar altiid meer
vond zij die in vermenigvuldiging:
de zin, spraak, werd in
al z'n verwarring gecreëerd

door hun aantal in grootsheid,
was een hiërarchie, onderhevig
aan de eigen kritiek ontstaan
dit vroeg om een zorgvuldig
gekozen rangorde en plaats

un dictionnaire
het boek der woorden, bijbel voor
iedere spraak en zijn waterval
was in aantocht en eiste
zoals het een koning betaamt
zijn goddelijke standaard op
wanneer het zoals hier
om zijn wereld in woorden gaat

© Jan Huisman 2016

Kunstwerk: BAD001 Frida Badoux - Princess in blue
en BAD003 Frida Badoux - Prince