Joshua Buijnink
De stadsdichter – slot
De dichter
hij dichtte
hij dichtte van Lelystad
de stad die verlichtte
verlichtte de dichter
de dichter zijn hart
Pennenstreken
de streken
de streken van zijn pen
de pen die deed bewegen
bewoog de dichter
de stad bewoog met hem
en toen ..
toen was er schaduw
een schaduw in zijn hart
het vuur dat eerder brandde
zocht verlangend
verlangde naar een nieuwe kracht
En de stad
doorleeft, bewoond, verhaalt
zij zoekt rustig verder
een nieuwe hand
die haar handelen
in pennenstreken vertaalt
© Joshua Buijnink 2022
Naar (begin) (einde) pagina.
In natura
hij en hij
liefkozend in het gras
totdat plots
gehijg vlakbij
gehijg dat niet het hunne was
gespannen als de lijn
welk baas met beest verbond
riep hij nog: gaat henen!
alwat dierlief niet verstond
woedend sprak de hondenbaas
“dat zal mores leren,
weet dat minnekozen mag
doch wel in private sferen”
© J. Buijnink 30.JAN.22
Naar (begin) (einde) pagina.
Schemersnaai
Na een dag van noeste arbeid
en een welgedane rust
zou ik gaarne eten voor
hernieuwde levenslust
zowaar dan het gezegde
als de nood ten hoogste is
is de redding in nabijheid
aan foerage geen gemis
mijn hart klopt jachtig naar
een eenvoudig, voedzaam brouwsel
in fijn aardewerken kom
vloeibaar mengsel van butylhydrochinon
kalium(waterstof)carbonaat
monosodiumglutamaat
gom van Xanthaan en Guaran
bron van natriuminosinaat
geraffineerd geperste olie
snufje natrium guanylaat
peper, zout en chilipoeder
mononatriumcarbonaat
suiker, gist en tarwemeel
teentje knoflook, niet te veel
wars van vezels, vet en vitamine
E101 : Riboflavine
Mijn leven krijgt weer glans
van dit uitzonderlijke maal
slurpend smak ik weg
echte noedels, smaak: garnaal
© J. Buijnink 30.FEB.22
Naar (begin) (einde) pagina.
Terug naar "De Gedichten"