Lilian Steenvoorden
Mijn eerste gedichten schreef ik als elfjarige, maar ik deed er daarna niets meer mee. Sinds 2012 schrijf ik Haiku’s, een van oorsprong Japans, kort, drieregelig gedicht dat niet rijmt. Ik ben gefascineerd door de kortheid van de Haiku. Om binnen de vorm met weinig woorden veel op te roepen, is een kunst. In 2018 is een gelegenheidshaiku met mijn illustratie geschonken aan driehonderd medewerkers van Achmea. In eigen beheer gaf ik de Haikubundel Boven de Boomgrens uit.
Sinds enkele jaren schrijf ik langere gedichten, in vaste vorm en het vrije vers. Ik houd van taal. Mijn streven is een gevoel of een sfeerbeeld bij de lezer op te roepen, puur door beeldend woordgebruik en niet door het letterlijk benoemen van emoties of ideeën. Net als in de Haikutraditie, blijf ik zelf als dichter vaak buiten beeld. In de Stadsgedichtenbundels 2018 en 2019 zijn drie Stadsgedichten van mij opgenomen.
Mijn hele volwassen leven ben ik met taal bezig. Ik schrijf korte verhalen, waaronder het ZKV (Zeer Kort Verhaal). Daar zijn er inmiddels vier van gepubliceerd in de bundels Het 55 woordenverhaal. Met mijn bijdrage voor de editie 2019, won ik de eerste prijs. Aankomend jaar ben ik jurylid.
Ook schrijf ik langere verhalen. Mijn verhaal over Johann Sebastian Bach werd genomineerd voor de NPO boekenweekprijs.
Naast schrijver en dichter ben ik beeldend kunstenaar. Regelmatig exposeer ik mijn olieverfschilderijen in combinatie met poëzie. Ik gaf bijna twintig jaar schilderles aan diverse groepen volwassenen en ik begeleidde jarenlang kunstprojecten op drie basisscholen.
Bijna dagelijks schrijf ik aan mijn verhalen, gedichten en Haiku's. Ik ben een vaste deelnemer van het Schrijfcafé in Naarden, ik maak deel uit van de Haikukern Almere en ik volg cursussen en workshops, om me te blijven ontwikkelen.
Ik ben van 1959 en ik woon en werk in Almere. Sinds begin december 2019 mag ik me Dijkdichter noemen en daar ben ik blij mee.
Naar de gedichten van Lilian Steenvoorden.
Terug naar "Wie zijn wij?"