Alzheimer

ons gezamenlijke leven
alles gedeeld
alles besproken
ik kende jou zo goed
jij kon mij wel dromen

je werd verward
ging vergeten
later herkende jij
mij niet meer

mijn liefde werd niet minder
maar eten en slapen
doe ik nu met een vreemde

als je daar zo zit
zo voor het raam
te kijken
naar niets herkenbaars meer
zo stil, zonder geluid
herken ik je weer
ben jij weer wie je was

tot je mond gaat praten
dan besef ik
je bent er al niet meer

toch blijf ik van je houden
zelfs al ben je nog
slechts aanwezig

later, in de herinneringen
zullen onze gedachten
elkaar weer gaan begrijpen

© John Stigter, 1 juli 2012

Kraggenburg