Avondstemming

Langzaam komt de dag ten einde
De kleuren worden vager
De klanken klinken dof gedempt
De wind is moe, wordt trager
             De avond is er net nog niet
             Maar voelbaar onder bomen
             Waar schemer schoonheid toegedekt
             Laat dommelen en dromen
Ik weet: nu komt het ogenblik
Moment van groots gebeuren
Een halve tel slechts, adem in ...
Zie weer die diepe kleuren:
             Het geel is geler, rood meer rood
             Kijk, blauw en paars zijn heller
             Oranje en ook al het groen
             Slechts eventjes maar feller ...
Dan is het wonder al voorbij
Het licht geeft zich gewonnen
De dag heeft weer de strijd gestaakt
De avond is begonnen
             En langzaam ben ik opgestaan
             Nog blij en warm van binnen
             Het wonder heb ik weer beleefd
             Verzadigd zijn mijn zinnen
Maar dan ineens: een warme klank
Een vleugel laat zich horen
Muziek neemt van het park bezit!
Gestreeld worden mijn oren
             En een nocturne klinkt zowaar
             De stilte is verdreven!
             Dit wonder maakt mij dubbel blij
             Hoe schoon toch is het leven ...