Reiger in winterland

de reiger staat verdoken in zijn koude kleren
zijn kuifveer huivert in de kille wind
het water, haast verglaasd - een ijzig lint -
biedt nauwelijks nog kans tot foerageren

onaangedaan, verstild lijkt hij ook zelf bevroren
zijn blik nochtans blijft scherp: hij waakt en wacht
totdat hij feilloos toestoot en met kracht
de vleugels uitslaand een rauwe kreet laat horen

een feestkreet om zijn vangst, die maar voor even
volstaat om deze winterkou te kunnen overleven