Komt een man bij de dokter ...

- We hebben geen goed nieuws voor u, meneer,
het spijt mij u dat mee te moeten delen.
Wij willen het ook niet voor u verhelen -
veel mogelijkheden hebben we niet meer.

Het laatste wat wij kunnen doen voor u
dat is een chemokuur, die hopelijk zal werken.
Dat moet u na een maand of wat gaan merken,
slaat het niet aan, dan is het … Tja, 't is cru!

- Dit valt me, dokter, loodzwaar op m'n lijf!
Zoiets komt voor een mens in nood hard binnen.
Ik weet zo gauw niet wat ik moet beginnen,
wat ik moet doen of laten, waar ik blijf ...

- Ziet u het zo, meneer, u heeft nog tijd.
Het is niet zo maar met u afgelopen.
Natuurlijk blijven wij ook voor u hopen;
de bloedtransfusies bieden nog respijt.

- Maar is er dan geen toekomst meer voor mij?
Ik zou het niet maar zo óp willen geven:
er is nog zoveel moois om voor te leven ...
Ik moet nog zo veel doen ... ‘t Is niet voorbij!?

- Uw toekomst begint nu, meneer! Ga dóór
met dingen waarvan u nog kunt genieten,
laat 't mooie om u heen niet zo maar schieten!
Uw toekomst begint nu, dus gá ervoor!

•

Ik leef de dagen sinds die dag wat scheef:
er zijn - zoals dat heet - bergen en dalen.
Soms zou je in je eigen leed verdwalen ...
Mijn toekomst wordt steeds korter. Maar ik lééf.

Krantenartikel in de Flevopost van 5-2-2020.