De Architect

Voel hoe de tijd door ons beider bewustzijn glijdt
onder het gesternte van een fluorescerende nacht
zucht bezwangerde aarde en tsjirpen krekels zacht
- voor welke prijs verkrijg ik ons onsterfelijkheid?

Ik bouw je een vesting van graniet en roestvrijstaal
die ons beschermt tegen de krachten der natuur
voorafgaand en voorbij aan beschavings laatste uur:
een prijs die ik koste wat het kost voor jou betaal.

'Is je intellect niet briljant en waardeloos genoeg,'
sprak ze in haar moedertaal en haar vaders dialect,
'dat je de kosmos zijn platonische vruchten vroeg?'

Het is waar, ik heb haar ontworpen noch verwekt;
wat ik ook creëren zou, hoezeer ik streef en zwoeg
en allemaal ontberen zou: ik ben niet de architect.

Kunstwerk: "Landschap" van Willem de Vries (VRI036).