Vrouwlief

Ooit heb ik mij willoos en blind
In onze nu tanende relatie gestort
Je wilde geluk, geld en een kind
Staat voor me met krulspelden en bloemetjesschort

Dat kind en geld zijn er nooit gekomen
Want jij was eeuwig op de hort
Van geluk heb in mijn eentje in bed liggen dromen
Wat bleef waren krulspelden en bloemetjesschort

Verlaat nu mijn huis en zoek elders vertier
Onze liefde was tijdloos maar kwam tijd tekort
Er is niet langer een plaatsje voor je hier
Krulspelden eruit en verbrand dat bloemetjesschort

Het feest is over, hoe je ook huilt en krokodillentranen stortte
Nu is de hoogste tijd dat ik gelukkig word
Mijn levensverwachting, die je genadeloos inkortte
Uit zelfbehoud heb ik deze hel dan nu maar opgeschort

Dus, hou op met janken, pak je spullen
Tijd om dit circus eind'lijk op te geven
Trek uit dat schort, rol uit je krullen
En sta een ander voortaan naar het leven !

De rek is uit de krul
De bloemen op je schort zijn verdord
Na vandaag geen plaats voor flauwekul
Vraag jij je maar af waar het aan schort ....

Een dorrestijnse vertelling
© Rolf Captijn, 7 april 2011.