Overdrachtelijk

De vleermuizenkeutels
besmeurd met bloed
van de civetkat, die
de muis op echolocatie
in het linkeroor had
gebeten deden
hun ellendige
werk op de versmarkt
van Wuhan, op een
gewone, doordeweekse
dag, toen het dromde
van de hongerigen,
ook zieken, die zelfs
de gebakken oortjes
zagen als delicatesse.
Wat na de eerste
hap zich nog niet als
ernstig liet aanzien,
viel iemand twee weken
later rauw op de maag,
want in een koortsige
opwelling besloot
de mee-eter buurtgenoten
in zijn directe omgeving te
frequenteren, die prompt
twee weken nadien benauwd
werden van een mysterieus
bezwangerde luchtweg
waarna zij besloten andere
wegen te bewandelen
en een arts alarmeerden,
die al rochelend voor
een raadsel stond,
toen hij weer twee
weken later met onvaste
hand zijn laatste nasi
maaltijd verorberde;
Covid 19 was geboren
en de wereld zou nooit
meer hetzelfde zijn:
Een schijnparadijs,
vervuld van verbeten
eenzaamheid, een
lenteachtig lustoord
van vogelrijke stilte,
schurftiger honden
en klittende katten,
zwetende mondkapjes,
verdwenen medicijnen,
brede beurspaniek,
wilde woekerprijzen,
kwalijke kruisbesmettingen
maar eens en vooral een
nu alles overheersende
angstaanjagende adempijn...

© Marc Broekmans, 23 maart 2020