Lelystad vijftig jaar

Lelystad vijftig jaar.
Alweer een mijlpaal bereikt.
Maar 't is waar. Als je terug kijkt
is er wat betreft beleid in die tijd
veel goed doch ook minder goed gegaan.
In de planning zou Lelystad ontstaan
als een stad, midden in het polderland gelegen.
Maar later, nadat de discussie was geklaard
over het wel of niet komen van de Markerwaard,
heeft het een bestemming als stad aan het water gekregen.
Een omslag met toch ook een zonnig gezicht
want als je naar de landkaart kijkt blijkt
dat Lelystad nog steeds in het hart van Nederland ligt.
En dat is toch mooi meegenomen.

Lelystad vijftig jaar.
Een moment dat mag worden gevierd.
Natuurlijk, er is in de loop der tijd
in planning en beleid geheid wat verstiert.
Groter groeien gaat gepaard met vallen en opstaan
om vervolgens onverschrokken verder te gaan.
Dus, van welke kant je het ook bekijkt,
met veel mitsen en maren en tegenslagen ervaren
heeft de stad in die vijftig jaren toch heel wat bereikt.
Het blijkt een stad te zijn die niet van zijn doel afwijkt.
Een woonplaats waaraan mensen zich willen binden,
een plek waar je naast ruimtelijk wonen en passend werk
ook in je vrije tijd je draai kunt vinden.
En dat is toch mooi meegenomen.

Lelystad vijftig jaar.
Hoera voor de stad van de Batavia,
van theater de Agora, het Seabottom Jazz Festival.
Stad van de Nationale Oldtimer Dag, zelfs van carnaval.
Stad waar jaarlijks Stadsdichters bijeenkomen,
waar kunstenaars en bekende Nederlanders wonen.
Stad van de zeilsport, de Oostvaardersplassen,
van clubs om te sporten, te snookeren, te sjoelen,
te dammen, te schaken, te poolen, te klaverjassen.
Een stad waar je best naar toe kan verkassen.
Een stad die welbewust wikt en weegt, en doelen nastreeft.
Een stad die nog steeds een dorps karakter heeft.
En dat is toch mooi meegenomen.

Voorgedragen tijdens de voorjaarsbijeenkomst van
de Stichting Evenementen Coördinatie Lelystad