Zand

verdoemd zijn wij
verspreid zijn onze levens
als zand
het maakt niet uit hoe zij verzameld zijn
de lucht onderscheidt ze
terwijl de zee ze verzamelt
zelfs liefde
is als zand
wanneer de zon het zand koestert
zal het uitstralen als goud
en wanneer de zee het zand achterlaat
blijft het bleek
zelfs onze glimlach
vult alleen onze gezichten
terwijl onze harten leeg blijven

nee...
zelfs onze dromen
verpulveren als zand
onze zonden achtervolgen ons
zoals de wind het zand voortjaagt
maar ze worden nooit begraven
net zoals de mensen
begraven worden in het zand
verdoemd leven
ik zal het zand in de zee werpen
omdat onze levens
als zand werden
en smaken als zand

maar...
zal het zand het volhouden tegen
de zon
zal het zand volharden tegen
het water

vertel het me maar niet